Sevgi İzi Şiiri - Ferhat Koçoğlu

Sen hangi yaraya iyi gelensin
Denizler merhem oldu da pir sultana
Bir sen kapılmadın şehvetine acımın
Kuyularda Yusuf, zindanlarda Ben
Ziyan olduk ta aynı evrende
Düşmedik canımızın derdine.
Üflesende artık yüreğimdeki sura
Kopacak kıyamet kalmadı ki bende

Sen hangi yaraya iyi gelensin
Şiirler merhem oldu da Ahmet arif'e
Bir bana dar geldi yüreğin
Korkma.! pranga vuracak değilim kalbine
Şairin gözyaşı düşmedikçe parşömene
Ben sevdim demesin der Özdemir asaf
Biz şiirleri ancak acılardan damıtılmış hüzünlerden tattık.
Biz sevdayı yalnış anladık

Sen hangi yaraya iyi gelensin
veda busesi merhem oldu da Orhan Seyfi'e
Bir sen dökmedin içini denizlere
Bu nasıl bir kıyam, avluda kaldı parkam.
Cebimde taşıyorum bir dolu anıları
Kaldırım taşları, mendil satan sokak çocukları
Ben bir dolu aşkları, sokaklarda yaşadım
Ben hiç gözyaşımı silmedim bir mendile
Ben hiç çocuk olamadım ki
Tıka basa doymadım sevgiye

Ben Hislerimi de yitirdim
Güller yetiştirdim kurak bahçemde
Dedim ya, göz yaşımla suladım her tohumu
Sana şiirler bile yazdım o ara
Hepside saklı anı defterde
Ama Sana bir Fazıl Hüsnü olamadım
Ben çizmedim dünyayı havaya
Ölürken çizmelerimi bile çıkarmadım
Acıyor sol yanım ben bakamam ki açık yaraya
Korkarım

İnsan neden gelir ki bu köhne dünyaya
Kalp ağrısına iyi gelmeyecekse gülüşün
İnsan neden sever ki .?,
Neden tutulur ki Güneş aya.?
Taşıdığın kalbin içinde nefes almıyorsam
Derman olma içimde ki kanayan yaraya.
Tabibim değilsin, peki sen nesin.?
Sen hangi yaraya iyi gelensin ki.!
Düştü sevdamız bıçağın kör ucuna

Kim besledi kinini kirli kalbinde
İnsanlar sevgiden uzak, bir kucak nefreti
Kim bıraktı kapımızın önüne
Evveli eflatun du hayallerimizin renkleri
Şimdi siyah
Üç tüy düştü insandan para güç ve ihtiras
O günden sonra silindi eskilerin izleri