Sevgi ili Şiiri - Erdal Akkoyun

Sevgi ilinde yanan bir kalp
Almış başını gitmiş gurbete
Unutmak için imkansız aşkını
Esir olmamak için amansız nefrete

Arkasına bile bakmadan gözü yaşlı
Vazgeçmek için herşeyden öylece
Kendinden birşey bırakmadan geride
Tekrar sevmemek için safça ve enayice

Gurbet ellere varmış günler sonra bir gece
Ulu ağacın altına yatmış kalmış öylece
Rüyaları hep zihninde savrulmuş
Bırakmamış onu kendi haline tüm gece

Hiç tanımadığı gurbet ellerde
Çalışmış yıllarca unuturum diye
Gözündeki yaşları toprağa
Acıyı ise ekerek acı çeken yüreğine

Yıllar hızlı geçmiş ve onu çabuk tüketmiş
Seven kalbi dışında tamamen eriyince
Bitmez denen bu aşk bile burada bitmiş
Bırakmış ve onu gitmiş acısından o ölünce