SEVGi İLE BESLENiR ÖLMEYEN AŞKLAR

Süzülüp gözümden dökülen yaşlar
Göl olup her yanı bataklık yapar
İçimde kor’ lanan çekilen ahlar
Savrulsa dağları ormanı yakar

Baksa mahzun gözüm kayalıklara
Üstünde tükenmez izleri yapar
Denizlere salsam mazlum gönlümü
Bir damla su kalmaz buharlaşırlar

Kalmaz yeşillikler kurur her yeri
Kime baksam kalır bir kemik deri
Salarsam içimde tüm sevgileri
Sanmam koca dünya onları sığar

Bir aşk var içimde kalan tek yetim
Başkası olmadı! Ondan hasretim
Birine kalbimi emanet ettim
Sevgim öksüz kaldı aşkım ne yapar

Dön demekten dilim döndüm deliye
Bakmaz oldu gözüm neden geriye
Ne yapsam dönülmez artık maziye
Sarmış dört yanımı bu yalnızlıklar

Yalnızım gökteki yıldız misali
Gâhi mecnun oldum yani ki deli
Ben değil şu gönlüm olan serseri
Yıkılmaz sevgiden beslenen AŞKLAR