Sevgi II Şiiri - Hanifi Kara

SEVGİ

Dün nasıl değerliyse, bugün/yarında öyle
Her türlü kötülüğün, panzehiri sevgidir.
Hem denizde/karada, kim yaşarsa yaşasın
Sürüngenin/sülüğün, panzehiri sevgidir.

Bülbülü nâlân edip, gülün dalında öten
Onca kötü huyları, bir/bir sevgidir iten
Haset/kin ve garazı, birden izâle eden
Kalpteki katılığın, panzehiri sevgidir.

Aklıselim bir insan, sevgiye hiç doyamaz
Sevginin güzelliğin, başka bir şey yayamaz
Ne kadar kötü olsa, bir kenara koyamaz
Her insanın Yörük’ün, panzehiri sevgidir.

Sakın kendin aldatma, sanma ki o görece
Sevgi beynelmileldir, hiç değişmez yörece
Her canlının her hâlde, yaşadığı sürece
Hayat veren soluğun, panzehiri sevgidir.

Bugün varız yarın yok, herkesle güzel geçin
Sevgi her dinde kutsal, bir düşün neden, niçin?
Demirciyle/çırağın, odu kor etmek için
Körükçüyle körüğün, panzehiri sevgidir…

30/03/’13
Hanifi KARA