Sevgi İçin Şiiri - Mehmet Şahan

Gönüllerden dile, dilden gönüle,
Sevgi rüzgârını ekelim dostlar…
Aracı koymadan elden gönüle,
Sevgi tohumunu dökelim dostlar…

Tohumlar yeşerip figana dönsün,
Kök salsın, uzasın fidana dönsün,
Kol sarsın, dal sarsın bîgâne dönsün,*
Sevgi endamını eğelim dostlar…

Sevgi için önce öldür nefsini,
Ondan sonra başlat sevgi bahsini!
İsterse sevmesin kimse şahsını,
Sevgi libasını giyelim dostlar…

Ektiğin tohumlar ağaç olunca,
Bütün dallar meyve ile dolunca,
Tatlı deme, ekşi deme bulunca,
Sevgi meyvesini yiyelim dostlar…

Rengârenk dallara sevgi dokunsun,
Her açan çiçekte sevgi kokunsun,
Çiçeğin özünde sevgi okunsun,
Sevgi kelamını diyelim dostlar…

Sevene hoş gelir onun gadası,
Sevgidir Şahan’ım kalbin gıdası…
Yaratan’a gider bütün nidası,
Sevgi kervanını sürelim dostlar…

(*) Bîgâne: Dünya ile alakayı kesmiş olan.