Bağlardım virane bağlara döndüm
İçimdeki sevgi hissim yüzünden
Dağlardım kar sarmış dağlara döndüm
İçimdeki sevgi hissim yüzünden
Meyhane adamı olup ta çıktım
Onulmaz yaralar üstüme yıktım
Yaşamdan canımdan usanıp bıktım
İçimdeki sevgi hissim yüzünden
Telleri kar gibi divane oldum
Her iki dudağım kan ile doldum
Her ecel terini ruhumda buldum
İçimdeki sevgi hissim yüzünden
Kara günler ruhum yaşayıp yitti
Ruhumda cehennem başlayıp bitti
Gönlüm fırtınaya dönüp de gitti
İçimdeki sevgi hissim yüzünden
Papatya falları denilen baktım
Ağaçta kalpli ad peşime taktım
Hasret mazi seli ruhumda aktım
İçimdeki sevgi hissim yüzünden
Tozpembe hayaller denilen kurdum
Şarkılar okuyup çalıp ta durdum
Uykunun içinde ada baş vurdum
İçimdeki sevgi hissim yüzünden
En güzel günlerin hepsini tattım
Mektuplar yazıp ta canana attım
Resim anı düşler ruhuma kattım
İçimdeki sevgi hissim yüzünden
Gece uykularım yarıda kaldı
Gözümün içinde yaşlar yer aldı
Kara kış ateşler kapımı çaldı
İçimdeki sevgi hissim yüzünden
Sedat hünkar
Kayıt Tarihi : 23.2.2015 11:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!