'Günlerden pazar.Evde temizlik günü.Çamaşırda yıkanmalı, pazartesine her şey hazır olmalı.'Diye düşünerek kahvaltıyı yapıp,çamaşır sepetlerini kızımla yüklenerek çamaşırhanenin yolunu tuttuk.Çamaşırhaneden içeri girdik.Girmemle arkama dönmem bir oldu.Gayri ihtiyarı...
Yavru bir sincap,çamaşırhanenin camlarını tırmalıyor. Sanki 'beni içeri alın.' der gibi.Kızımla ikimiz birden elimizdeki sepetleri yere atarak hemen dışarı fırladık.Kızım bağırıyor;
-Anne ne olursun yakala! Bir kerecik dokunayim! Ne olursun!
-İyi de,sincap kendini yakaltır mı kızım? Dedim.
Dedim de,dememle birlikte dizlerimi kırıp eğilmem bir oldu, sincaba doğru.Öylesine titriyordu ki anlatamam.'Zavalli çok korkmuş olmalı yada hasta olmasın? 'Diye düşünerek elimi uzattım sincaba.Bir iki adım benden ileriye kaçtı.Kızım;
-Anne ne olursun yakala! Diye,heyacanla bağırıyordu.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
HOŞ BİR ANI HİKAYEYDİ.. ELİNE EMEĞİNE SAĞLIK nİLÜFER HANIM..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta