Vakit ayrılık vakti
İnsanlar doluyor avluya oluk oluk
İkindi vakti, yağmur altında
Annesiz yetim bir çocuk
Bakışları derin, boynu bükük
Sevgi pınarı kurudu, farkında
Sessizce yürüyor sevgilinin mezarına
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
''Sevgi Güneşi'' yeniden doğar mı dersiniz...
Selam ve saygıyla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta