Ayrılık çok zordur dönüp bakmaz arkaya
Sırra kadem o kaçış hata kimde anlamaz
Bülbül gibi yuvayı söğütler de yapmışsa
Sevgi gülmek istiyor padışaha şans yoktur
Dereler kurumuş şansı yok ki gülmenin
Yatağında yatan o göleti yok etmiş
Göz yaşı doldurmaz gamzendeki çukuru
Giderken bakmadın döndüğünde tanıma
Esmar dediğimde sarılardın ortamdan
Sanmıştım ben buldum yanılmışım meğer
Acımayan insanlar hep arkadan vuruyor
Kurt misalı boğarken sen nefesi tüketin
Seviyorum yetmez ki olanları paylaşmak
Mehlem olmak gerekir gönüllere sürülse
Ateş almış yanıyor kovayla su dökersek
Baş ağrısı bahane sev yeter yenilmesin
Bahane etme sen kapatmam ki kapını
Gerk sen yada haber gönderirsen yetiyor
At oldum ben sana sırtımda sen varsın
Etme eyleme canım senin için yorulmam
Navruz kim kimlerden sorup sual etmedin
Zülfikar köyüm babam isa annam bağdat
Sen tanırdın önceden beni yücelden sen
Vijdanımla baş başa beni birak ALLAHA?
Kayıt Tarihi : 13.9.2012 10:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BENİ YOLDA BIRAKAN OOO KİM SE ŞANS VERMEM BIRAZ ZOR KİM OLSA OLSU AYNI ŞEYİ YAPARDI? ? ?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!