Sevgi gözlerindeydi
Umut vardı bakışlarda
Bir gülüşün dünyaya bedeldi
Ama şimdi yalnızım sonbaharda
Döküldükçe dökülür yaprak
Birikir içimde sonsuz fırtına
Uzaklaştıkça uzaklaştı gözlerin benden
Tam da seni sevmeye başlamışken
Ne sonu vardı ne de başlangıcı
Bu aşk imkansızdı anladım
Son bir ümitle baktım sana
Anladım, yolun sonu yaklaştı
Aynalar küs bugün
Duvarlar sessiz ve tedirgin
Stres ve bunalımla iç içe
Yaşamak için bir neden kalmadı artık
Tükendi kalemim yazmaz oldu
Sevdiğim yüzüme bakmaz oldu
Birkaç satır yazacak mısra bulsam
O mısralarda hatıralarla dolu
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!