Coştu coştu uçtu gönül
Uçtu yere düştü gönül
Yükseklerde gözü yoktu
Yerden yere düştü gönül
Göz görmez oldu uzağı
Bilemedi gönül ırağı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu kadar kafiyeyi hiç bir arada görmemiştim...
Güzel ve duygulu bir şiir. Türkü tadında...
Tebrik ederim. Yüreğinize sağlık...
Sevgi ve saygı ile...
Turan Orak
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta