Sevgi fakiriyiz biz. Hep tek taraflı; yürek yangınlarımız. Sinsice yakar bizi aşk ateşi. Yüzümüz güler ama içimizde volkanlar patlar her an. Gözlerimiz ışık saçmaz, hep ışık arar. Biz aynadan hep başka yüzlere bakarız.
Korunaksızdır kalplerimiz. Ne zaman yüzümüze biri gülse, bütün kapılarımız ardına kadar açıktır. Çünkü kapısı yok kalbimizin. Bacası tütmez, ocağı pişmez yüreklerimizin.
Biz hep kendimizle yaşarız sevişmelerimizi. Dedim ya sevgi fakiriyiz. Dilenemeyecek kadar asil, koparıp alamayacak kadar aciz.
Yıldızlara hep uzaktan bakarız. El uzatmaya cesaretimiz olmaz.
Aşkın kırıntılarıyla işimiz olmaz ve yüreklerimiz hiçbir zaman; ardımızda kırıntı bırakacak kadar aşka doymaz.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta