Sevgi Esra Yeman Şiirleri - Şair Sevgi E ...

Bilsen ruhumun huysuzluğumun kızışlarımın asıl nedeni sana karşı duyduğum derin sevgiden kaynaklandığını, bilsen ki serzenişlerim didişmelerim başına bir şey gelmesin diye çırpınışlarımın sevgimin masum endişeleri olduğunu.. canım, benim varlığım sayende şan oldu , insanlığımı buldum yaşamın anlamını bilmiyordum. Düşünüp dururdum insan ne için yaşar şu koca dünyada diye, ki yokluğunda dizginlenmez duygusuz,huysuz biri olmuştum .. senin varlığın bana ‘olmanın’ anlamını kazandırdı, bir şey yoksa bende yoktum. O şey varlığıyla beni var ediyor, bana can katıp dikenler serili yoluma inciden taşlar diziyor üstelik benimle yürüyor ben yorulmayayım diye ellerinden güç veriyor, bana yar oluyordu .. varlığında olmak farkına varmak varolmak hayat buluyor, gençliğimin en güzel yaşlarını varlığıyla taçlandırıyordu . Senin ruhun ufak bir çocuk ruhu, diliyorum ki yaşlanmayacak... O masum güzelliğin dünyaya ışık tutacak, yüreğinin merhameti hiçbir şeye değişmeyeceğim gülüşün ve sana olan aşkım yıllarca akıp gidecek ..

Güzel hatırladı sonbaharı,
Dalları ağaçları.
Solmayı bekleyen,
Narin yaprakları.
"Ney" ile,
Dinle ...

Ayak seslerini duyuyorum,
Kalbinin tonlu atışı,
Kesik nefesini soluyorum.
Uzun narin kiraz ağacı,
Kullandı uzun gövdeni.
Dinlenebilmek büyük derdi,

Hayal evreni, ölümsüzlük
Ölüm kadar gerçek miydi?
İnanmış, ölümlü ölümsüzler ...

Düne geçti
Yarına zamanlar...
Bugün yazıyorum sana
Geçe kalmış bir umut erken..

Seni dinler kimisi,
Damla damla melodi.
Bulamazsın candan seveni
Bu kavrulan sokaklarda bekledim seni
Hatırlarsın ki ben sadık dostun
Kadimliği ayrı sevgini ayrı koydum

Yaşamak ki, ne yaşamak?!
Ne için üzülürdü insan ?
Parasızlığa mı?
Çıkar uğruna mı her şey?
Boşunaydı yaşam savaşı
Akıl perişan.