Sevgi Duvarı Şiiri - Serkan Meriç

Yazdı, bir temmuz akşamıydı,
Ben üşüyordum ama hava sıcaktı.
Üşüyordum; bir çift güzel göz içimi yaktı.
Baktım uzun uzun gülümseyen o gözlere,
Sevgi dolu pırıltılar kalbime doğru aktı.

O gözlerdi bana gülen, asla ulaşamam sandığım,
Onlardı karşımdaki; günler boyu düşündüğüm, için için
yandığım.
Ne güzel bir akşamdı o, ne güzel bir Temmuz’du Allah’ım,
Yeniden gülebilip, hayata sımsıkı bağlandığım.

Hatırlar mısın gülüm, yan yana oturduğumuz o duvar,
Her baktığım an orada, sanki acemi bir aşık var.
Bir Temmuz akşamıydı, yazdı,
Ben titriyordum o duvarda, ama hava sıcaktı.

Kandırıyordum kendimi “üşüyorum” diyerek,
Tatlı bir ürpermeydi bu, yanımda varlığını hissederek.
O akşamı sevdim ben, Temmuz’ u sevdim, seni sevdim,
Hayatı sevdim seninle ben, yeniden beni sevdim.

Kim derdi ki çok sevmek bize acı verecek,
Sevsek de deliler gibi birbirimizi, bir hataydı bu, ortadaydı
tüm gerçek.
“Allah’ından bul” deyip silsen de gönlünden bu sevgiyi,
Sensiz kalan gönlüm beni ömür boyu affetmeyecek...