Sevgi Denen Yalan Şiiri - Hasan Can

Seninle yaşadığımız onca şeyden sonra,
Hiçbir şey eskisi gibi olmadı.
Ne sen güldün benden sonra,
Ne de bana güldü hayat.

İçimizdeki sevgi denen o yalanı,
Çoktan toprağa gömdük bile,
Ve içimizdeki o umut denen gerçeği,
Hiçbir zaman dışımıza yansıtmadık.

Doğruları yersiz söyledik,
Yalanları ise yerinde.
Yerinde söylediğimiz onca yalan,
Bizi kurtarmaya yetmedi.
Ve hep yerinde ve zamanında kaybettik.

Şimdi ağlıyorsa içimizdeki umut,
Yapacak hiçbir şey yok onu güldürmek için.
Nasıl ki serçe ağladığında ölür,
Umutta zamansız farkedildiğinde gömülür...