Sevgi Putları. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Öyle bir sınır ki bu sınır,
Bilmeyeni nar kuyusuna düşürür,
Öyle bir sevgi ki bu sevgi,
İsa'yı AS Hâşâ oğul diye taptırır,

Hüküm sadece Allah'ındır derler,
Şefaat sanki gökten yağıyor da,
İçimizdeki beyinsizler,
Önüne gelene dağıtırlar,

Sevmek sevilmek elbet fıtrat'da,
Ölçüsüz ve Kitapsız olursa,
Meydan okumak olur ALLAH’A
Her şey apaçık Kur-an'da,

Allah için seven ise,
Bir başka Âleme daldırır,
Bir başka mey içtirir,
İşte orada huzuru buldurur,

Haddini bilmeli insan,
Duracağı yeri de,
Seveceği kişiye de.
Sevgi helak'e götürmemeli,
Sevileni'de seveni'de.

Sadece ve sadece,
Onun rızasını gözetmeli,
Halim olan Rahmanı sevmeli.
Önce içindeki putları devirmeli,
Kimleri en başta seveceğini bilmeli,

Dünya ve içindekiler,
Seni Allah'tan uzaklaştırmışsa
Yontulmuş put nefsindir,
Benim kalbim temizdir ama

Deyip te,
Boşu boşuna kendini aldatma,
Kendi elinle kendini ateşlere atma.
Kır içindeki tüm yalan putlarını,
Devir şirk'lerini haydi durmasana.