Sevgi Dediğin İki Hece

Boğuluyorum
Hem de koca bir yalnızlık içerisinde
Kanayan yaralarımın kanında boğuluyorum
Öyle bir feryat figan var ki kalbimde
Yankılanıyor yeryüzünün dört bir köşesinde
Kulaklar sağır diller lal
Ne bir teselli verenim
Ne bir sarıp sırtımı sıvazlayanım var
Nefes nefese ölüme giderken
Yalnız başıma hıçkırıklarımda boğuluyorum…

Ah be yürek
Ne isyankâr bir şeymişsin sen öyle
Ne laftan ne halden anlıyorsun
İlle de, ille de dediğim olsun istiyorsun
Ama olmuyor işte
Nefes nefese ölmeye mahkûm kalıyorsun…

Her ne kadar bağırıp çağırsan da
Nefes nefese kanasan da
Ne bir anlayanın var
Ne bir teselli verenin var
Umut besleyip hayal kurduğun her ne var ise
Kırılan dallar gibi eline geliyor işte…

Uğraşma boşuna
Hayat dediğin yük
Her ne kadar ağırsa da
Taşıyorsun işte
İstesen de de istemesen de
Taşıyacaksın işte
Umutların hayallerin
Dünyaya dair istediğin her ne var ise
Ahirete kaldı
Anla artık, anla işte…

Kurtlar sofrasında rızık beklenmez
Cesaretin kadar yaşıyorsun hayatı
Yüreğin kadar seviyor
Yine yüreğin kadar kaybediyorsun
Sevgi dediğin iki hece
Ama altında dünya eziliyor işte
Altında dünya eziliyor…

©
24 Temmuz 2022
00.20