ranzamla ağladık bu akşam
ağlayamadıklarımıza
serin meltemler esti odamda
hıncımı bileyen
düşünceler kınından çıktı
parıldadılar gecede
yıldızlara tutunduk bir süre
şeytanlarımız uyanınca
korktuk geceden
baştan başa ürperdi bedenim
dünya ne kadar karanlıkmış
düşüncelerle elele tutuşup
çöllere düştük, kum fırtınasında
ne mecnunlar görduk oralarda
ve binlerce serap
vaha görmedik ama hiç
sevmek düştü aklıma
özlemektir, inanmaktır sevgi
umut etmek, direnmektir belki
ateşlerle suyu söndurmek
çocuklarla üşümektir sevgi
doğacak güneşi beklerken
sabretmektir
acımaktır kimi yerde
duygulanmak hissetmektir
hatırlamaktır acıları
kimbilir...
saklamaktır duyguları
utanmaktır belkide
susmaktır
avazının çıktığı kadar bağırmak için
özlem ve umut bittiğinde
sevda intihar eder
Kayıt Tarihi : 15.11.2003 12:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

özlemektir, inanmaktır sevgi
umut etmek, direnmektir belki
ateşlerle suyu söndurmek
çocuklarla üşümektir sevgi
doğacak güneşi beklerken
sabretmektir
Şiirinizin baştan sona güzel dizelerle dolu dolu akıyor... ama bu dizeleriniz beni çok duygulandırdı...Yüreğiniz dert görmesin,kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)