Sevmeyi öğrettiler çocukken,
Sevilmeyi de.
Zorla aşık ettiler büyürken,
Ve terk edilmeyi öğrettiler
Sevilmemeyi yaşattılar şimdi de,
Ama sevmeyi unutturamadılar
hiçbir zaman.
Doğduğumda kundağıma işlemiş sevgiyi annem!
Yaşarken ruhuma.
Ben ölmeden kefenime,
işlemiş şimdiden sevgiyi annem!
Ve işte yaşamla ölüm arasındaki tüm gerçek,
Hangi açıdan bakarsan bak:
“Altı üstü sevmek.”
Kayıt Tarihi : 5.5.2005 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!