Sevgi Coşunca Şiiri - Osman İncelerli

Nisyanla başlar benim hazin hikâyem
Ağaçtan uzak durmakmış asıl gayem
Şeytana uyunca dünyadaki payem
Fâni mi baki mi gayrı bilemem ben

Unutmak lütuftur Rabbimden beşere
Kederim dünden razı yaslan kadere
Geçmiş ile hesabım kalsın mahşere
Günah mı sevap mı gayrı bilemem ben

Rüzgârlar uçurur nazlanan bayrağı
Meçhule savurur kuruyan yaprağı
Yürek burkulur göremezsin uzağı
Gitmek mi kalmak mı gayrı bilemem ben

Emanettir bu beden ona iyi bak
Nefsine hâkim olandan hoşnuttur Hak
Sahip çık unutanı kalsın püripak
Yalan mı gerçek mi gayrı bilemem ben

Ay dolanır hep karanlıklar içinde
Gezer tozarım Kehkeşanlar içinde
Âlem var unuttuğum âlem içinde
Berzah mı Araf mı gayrı bilemem ben

Gülü gül yapan rengi değil dikeni
Acıtsa da güldür bülbülün meskeni
Sevmem, beni severken eğip bükeni
Kardeş mi kalleş mi gayrı bilemem ben

Göz görmeyince gönüle perde iner
Dostun kokusu hatıralara siner
Sevgi coşunca gün üstüne gün biner
Sabah mı akşam mı gayrı bilemem ben