Sevgi Çıkmazı Şiiri - Nesrin Olcay

Gözümdeki yaşlar niye mi canım?
Yine mi sessizce doluvermiş elalarım?
Nedense hep böyleyim son zamanlar,
Dolar dolar da gözlerim boşalamazlar.

Yürek kabarmış, gözler dolmuş...
Bir zamanların Buzdolabı'na neler olmuş?
Kimseleri beğenmeyen, küçük dağları yarattığını düşünen
Bu kadın,şimdi bir Sevgi Kelebeği olmuş.

Eloğlu insanı böyle yaparmış,
Gördüm artık el mi yaman, bey mi yamanmış?
Sevgisiz hayat, bir çorak toprakmış.
Sevgi yolu çiçeklerle dolu bir çıkmaz sokakmış.

Benim yolum bu çıkmaz sokak.
Sevgi sokağına girilir, giriş var güzelciğim,
Ama bu sokaktan çıkılamaz, çıkılmayacak.
Giren kalır gidemez, haberin olsun sevdiceğim.

Çıkmaz sokak her gelene yer açar.
Sevgi çiçekleri bu sokakta açar,
Size de sunarız dilerseniz.
Şerefler duyarız sevgi çıkmazına gelirseniz.

İşte böyle güzelim, ben sevgi çıkmazında yaşarım.
Sevilirsem,mutlulukla coşarım.
Sevilmezsem üzülürüm, incinirim.
Ben yine de sever, sevgi çıkmazına beklerim.

Nesrin Olcay
27 Nisan 2009