Karlı buzlu günler biter.
Ilık ılık bahar gelir.
Her şey yeniden canlanır.
Açar sevgi çiçekleri.
Göçmen kuşlar akın akın,
Yeni yuvasına döner.
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
İnsanları hayata bağlayan gönüllerindeki umut filizleridir. Umutları ve hayalleri olmayan insanların yaşama sevinci de olmaz. İnsanlar her şeylerini kaybedebilir. Fakat tekrar yerine de koyabilir. Yeter ki umutlarını kaybetmesinler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta