Sevgi Çiçeği Şiiri - Vedat Koparan

ne yaşadık sevince dair o kâr diyelim
çoğaltmak adına varken
hep hüzün düşer sevgi hanesi yüreğimize
umut ve sevinçlerimiz
tutuk ve asılı kalır dilek ağacında

süt dökümlü gün gibisin,
teninin yakıcılığında olmak vardı
bilirim tenin yakmaz yokluğundur yakan
deryasın sende yüzmek
zamanı sende tümlemek vardı
uzak zaman yolcusu olmuşuz
biliriz tersine akmaz yatağını arar nehirler
gel gör ki bir beni bulamamışız
tersine akmışız
buluşamamışız gün doğumu sancıları büyütürken
biz yinede mutlu buruk olsa da sevinçlerimiz
vurgun yemiş yorgun günleri giymiş olsak da
bir gıdık öpüş konduralım ak tene
içimizin deryasında kırılgan ayazlar kalmasın
bak afrika sıcağı vuruyor evrenimizi
nasıl kurudu o güzelim yeşillikler suyunu çekti toprak
biz bizden gidererken içre bir ırmak akar özleme dair
gülmek gülebilmek biran içinde olsa
gözlerinde görmek ne güzel
o sevinç parıltılarını
direncin yerinde umudun hiç bitmesin
gün güzeli gözlerini soldurma

gül dikeni kendi içinde yanar kanarken
o bir kan gülü idi ateş alımı yaşamda
güle sordum o bildi sevdayı kavgayı
büyütür özlemini sevdasını
çocuk iniltili kentlerden dağlara yaslar başını
hep büyüsün bir sende senler
sevgi çiçeğinde sonsuz sevgiler