Sevgi Çağıran Dilini Sevdim

Barikatlar yıkan sen! Yaz veren bal rengi dudaklarından süzülen
Masum, ürkek gülümsemen
Bana
Dünya'nın en güzel hediyesi
Sevdam mahpusluk, sevmem suç olsada
Bırak
Göğüs kafesime değsin ellerin
Varsın
En derinden
Göğün üstüne yıkılan gözlerin
Şu soğuk akşam vakti gözlerime aksın, o güzel gözlerin

Ben en çok senin sevdalara, kan içinde boğulmayan umuda
Sırılsıklam sıcaklık kattan
Sabaha doğar gibi
Coşkuyla şafağın bağrına akan
Güneş gibi
Yılmak bilmeyen, o kocaman güzel olan yüreğini sevdim

Mecnun’u çöllere düşüren, Şirin'e dağları, taşları deldiren
Aşk şahlanışı
Cühela zalimlere baş eğmeyen
Kavga eden
Özgürlük neferlerin
Cesareti kadar
Hesapsız, kitapsız
Sevgi çağıran tatlı dilini sevdim
Ve birde o yudum, yudum aydınlık bakışlarını
İçimde kocaman olan sen, ben hep seni sevmeyi sevdim

Zindanlar yıkılacağı zaman, al güneşin doğduğu yerde
Yaşam tuğrası körpe goncalar
Asla solmayacak
Bir daha
Tüm yıldızları sen olan
Dünyaya asla bir damla kan düşmeyecek
O kocaman sevgi dolu yüreklerle
Mutlak
Kapanacak karalık
Çünkü her doğan gün
Ayrı gülümsüyor, seni sevdiğim kadar! Seven tüm yüreklere

Mehmet çobanoğlu
25.03.2025
İstanbul