Sevgi Boşluğu Şiiri - Yaşar Ateş

Anlamıyorum ben nedendir yalnızlık
Tanrı cezalandırıyor mu yoksa artık
İnanmam ben kaderimin bana hükmüne
Hem hayatıma zulüm edebileceğine de
Aslında kalbim her seferinde kanar durur
Yüreğim Akdeniz havasını ister durur
Kalbim sıyrılıp gider yoksa riyakarın önünden

Gönül şu okyanuslarda yüzmeyi ister
Kürek sallasam sanki kolay
Yoksa hayat mı ben kadar yüreklidir
Denize attıkça kendiliğimi
İnanamam ben bu yalanlara
Biz hürriyete yelken açar da giderim
Varsın sevdiğime karşı

Suçlu ben olayım gitsin
Varsın beni sen karşısında idam etsinler
Üçüncü ve son dileğim senden şu olur
Celladın bahçesinde bir ağaç olayım da
O beni tanıyamaz olsun
Kendi elleriyle hayat verir bana sonra
Nem kapar kalbim toprağa doğru
Ananas aldırtmak zorunda kalırım
Yemek zorunda kalır o sertliği
Tam da beynine isabet alır giderim
Oldu işte ölüme inat felçli
İşte böyledir delikanlı dostlarım
Hak yerini zaten bulur

Bu yüzden vurmasınlar sakın ki bana
Bu dünyada daha çok canımı yakmayın
Önce oturup bir de çiçek yetiştirip
Sonra da kendimizi bir halt zannedip
Hayvanları beslesek öncesinde
Yalnızlık işte
Kusuruma bakmayın saçmalıyorum belki de