Kutsal özü evrende,
Saklı gizli her yerde.
Devleşiyor yürekler,
Aşama aşama keşfiyle.
Sevgi, türlerini tada tada,
Ulu kaynağına emekler.
Sonsuzluğa açılan yolda,
İnkişaf eder her adımda.
Benliğim yakarmada.
Her varılan durakta.
Kıpırtı kıpırtı yanaşmada,
Yaradan’a aşkın umuduna.
Kayıt Tarihi : 17.11.2009 08:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'Sevgi Bilmecesi' adlı şiir kitabımdan 2009.
Sanırım öyledir... Vatan Sevgisi, İnsan Sevgisi, İdeallerin/Davaların Sevgisi, Doğa Sevgisi, Hayvan Sevgisi ve 'Yaradan'a Sevgi...' Bunca çeşidi, daha alt kategorilerle uzayıp giden türü varken, elbette bilmece gibi olacak...
Kişilikle alakalı oluşu, süresinin ve yoğunluğunun ölçülemeyişi de bilmece... İçsellikle dışavurumu da öyle...
Kanımca sevgi, bütün hislerin 'anasıdır...' Ondan doğar nefret bile... Bu anlamda özle ilişkilendirmeniz son derece doğrudur Ayşe Hanım...
Karmaşık bir temayı 'müstesna' bir dille işleyen şiirinizi ve sizi kutlarım...
şahit oluruz. Ona uzanır ellerimiz git gide...
Adımlarımız ona doğru...
Yeter ki, yüce Yaradan bizi de razı olduğu
kullarından eylesin...
Çok güzeldi. Tam puanım ve sevgilerimle sevgili Ayşe Hanım... Hâlenur Kor
Her varılan durakta.
Kıpırtı kıpırtı yanaşmada,
Yaradan’a aşkın umuduna.
Begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (122)