Bir gün gelecek,
Oh be diyecek insanoğlu,
Silahları bıraktık,
Artık ihtiyaç kalmadı,
Güzel günler gelecek,
Bir birinin ardı sıra,
Depolardan çıkaracaklar,
Silahları birgün,
Bakacaklar,paslanmış her biri,
Sevgi çiçekleri açmış namlularında,
Yanı başında sevgililer,
El ele,can cana,
Ve çılgınlar gibi,
Koyun koyuna.
Bende yaşamak isterdim doğrusu,
O güzel yıllarda,
Bir güzelin yanağından,
Tatlı öpücük almak,
Özlemle dudaklarından,
Doyasıya öpmek isterdim,
Ne yazık ki,
O güzel yıllarda,
Toprak olmuş olacak bedenim,
Belkide toprağımdan,
Tuğla yada kerpiç,
Karmışlardır,
Diye umutlanıyorum ama,
Mümkün müdür sizce?
Kerpiç olarak hemde,
Bir sevgi bahçesinde,
Sevgililerin el ele,
Dudak dudağa,
Özgürce öpüştükleri,
Savaşların ve silahların,
Olmadığı o dünyada,
Bir an için olsa,
Bakabilsem dünyaya,
Olabilemez mi acaba?
Kayıt Tarihi : 19.1.2007 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine Bertolt Brecht okurken,üstaddan bir kaç satır arakladım hemen.
![Ali Osman Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/19/sevgi-bahcesinin-duvarinda-kerpic-olmak.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)