Sevgi bahçem Şiiri - Ertan Ünlü

Benim sevgi bahçemde ilim irfan insan var,
Bu bahçe sakinleri işte böyle olanlar,
Atatürk Devrimleri ordayken bir zamanlar,
Bozkırda açan çiçek nasıl bir bir soluyor,
Ogüzelim okullar şimdi masal oluyor.

Bu bahçem yeşerecek açacak çiçek,çiçek,
Ben görmesemde dahi millet elbet görecek,
Onun kanında vardır buna imanım gerçek,
Bugün kansere dahi insan derman buluyor,
Tarihte bazen böyle hastalıklar oluyor.

Benim sevgi bahçemde gezinen insanları,
Hep şerefli geçmiştir dünü ve yarınları,
Bir sabahla örtmüştür o gamlı akşamlar
Bunu bütün dost düşman tarihlerden biliyor,
Atatürk; üm Türk öğün; çalış ve güven diyor.

Bu günlerde bitecek bahçemde yeşerecek,
Bu bahçede yeşeren ısırganlarbitecek,
Cahil yaşıyan halkım okuyup öğrenecek,
Bakmışsınki yobazlar tekrar tarih oluyor,
Patrona muslubeşe belasını buluyor.

Ta peygamberden sonra türedi bu gafiller
Sahte peygamberleri türetti yahudiler
Devamını taşıdı zamana Emeviler,
Zaman zaman bizdede böyleleri türüyor
BUNU BENİM BAHÇEMDE BGEZENLER HEP BİLİYOR