Budadım sevgi baglarımı.
Artık baharda yeşermiyecekler.
Nadasa bıraktım umut tarlalarımı.
Artık duygularımda güvermiyecekler.
Kopardım kan kırmızı çiçek açan tomurcuklarımı.
Artık onlarda açmayacaklar.
Durdurdum dünyayı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta