Sevgi Atkısı Şiiri - Ramazan Özay

Öyle güzel gülerdi ki ;
Ayaklarının önüne ömrümü sermemek elde değildi.
Öyle güzel bakardı ki ;
Gözlerinin içine bakıp hayallere dalmamak elde değildi.

Papatya gibi gülüşü vardı, bakmaya kıyamazdım.
Sarılamazdım doya doya papatyama,Seviyor mu?
Sevmiyor mu?diye yapraklarını koparamazdım.
Bir çiçeğe aşık olmuştum, gülmeden olmazdı.

Düz saçlarından kendime atkı yapardım,
Tutardım ellerini saatlerce bırakamazdım.
Kamaşırdı gözlerim, gözlerinin içine bakamazdım.
Bir gülüşü vardı ki, kalemi kağıttan uzak tutamazdım.

Seninle yürüdüğüm caddeleri, sokakları bile sever oldum.
Senden uzakta kaldığım heryere, herkese, herşeye sövüp durdum.
Sensiz olmaktan korktum. İnşallah sevdiğim,
Senin yanında uyuyup, senin yanında uyanmak nasip olur.