Sevgi Atatürk Şiiri - Kazım Memiç

Her mutlu günde, her ileri atılımda
binlerce kez büyüyor içimizde. Doruk noktasında
kıvancımızın Atatürk’ü görüyoruz bitimsiz.
Sevgi olup yayılıyor yurt üstüne; toprak olup
çiçekler sunuyor bize.
Nasıl büyümesin sevgimiz. Tüm dünya
ortadan silmek isterken bizi, bir Atatürk çıktı
bizden, yüceltti sesimizi.Utkuları ulus içindi,
“Atatürk bizden biridir” derken sevgimiz
büyüyordu birden.

Başöğretmen, Sevgi Atatürk’üm
Kurduğun Cumhuriyetin, ulusuma yön veren, ışık olan
ilkelerinin bekçiliğini, özellikle “ Türk Gençliği”ne bıraktın.
Ne onurdur ki gençliğin yetiştirilmesi için de
öğretmenleri görevlendirdin. Biz de seni “ Başöğretmen”
bildik.

Bu kutsal görevin bilinciyle sevgi dokumayı
sürdürüyor öğretmenin. Sevgimiz dallanıp çiçeklendikçe,
başarımız yükseldikçe ulusumuz taçlanacaktır. Senin
sevgi tacın başımızda olacaktır.
Çünkü sen SEVGİ ATATÜRK’sün.

Sevgi Dediğin

Kız Sevgi dediğin göz doldurmalı
Omuz omuza halaylarda-horonlarda
Aralık bırakmamalı, boşluğu doldurmalı
Göz nuru halı ilmeklerinde
Motifleri yerli yerine kondurmalı

Sevgi dediğin sözcüklerin orta yerine
Bağdaş kurup bir güzel oturmalı
Sevgi dediğin dilde sözü
Gözde özü bulmalı

Sonra yücesine çıkıp Anadolu’nun
Leyla’yı çağırmalı

Mustafa Kemalce düşünmek

Ulusal Bilinçle

Ölesiye Sevişmek

ANADOLU’yla

-1-

Kız_ Ulusun özünde ulus
Bir büyük ki dağ
Sunmuş bize bizden bizi
Çağdan çağa çağlarca hep

Bir bakışta bin anımız
Olmuş bizim insanımız
Ufku-muştu dört yanımız
Örülmüşüz ağlarca hep

İpek tüle-bülbül güle
Gönenmişiz dilden dile
ATATÜRK ile menzile
Çiçek-dizin bağlarca hep.

-2-

Erkek_ Tarlada ekinler gibiydik, susuz
Cılız kalmış başaklardık hep

Ayaklarımız büyümüş
Başımız küçülmüştü
Bir derin uykudaydık hep
Yalnız ve tek

SEN su verdin tarlamıza
SEN can verdin kavgamıza.

-3-

Er- Toz-duman içinde bahçeler-bağlar
Yangınlarda naçar kalmışım.
Dağlar dumanlanmış da yine
Ele-güne karşı başımı dik tutacak
Yollarımı aydınlatacak sevgiliye
Haber salmışım.

Er- Yıllarca onurla-onursuzluk arasında
Şan olsun diye birilerine
Can vermişim-nam almışım.
Başıma buyruk olamadığımdandır
Yollarımda kolluk
Evlerimde bolluk
Olamamışım.

-4-

Er- Bozkırların yanık yüzlü insanları
Yüreklerinde sevdaları tutsak olmuş
Türkü olmuş sırları
Söylenmemiş-söylenmemiş bir türlü
Özgürlüğe değgin sözleri

Dudaklarında isyan
Kana kan olmuş da;
Umutsuz yıllarda
Kendime sorar olmuşum.

Kız- Kimileri yıldız Saraylarında
Kimileri lale bahçelerinde
Adalarda-sofalarda
Haremde-mahremde
Gözler sürmeli
Derken

İstanbul paramparça-İstanbul ağlamaklı
Torpidolar patlamaya hazır
Sisli bir sessizlik sokaklar
Anadolu sabırsız.
Anadolu haklı.

-5-

kız- Sen sana yabancı-ben bana
Adımı unutmuşum.
“ Çok yaşa padişahım “
Bir egemenin uğruna
Yüzyıllarca menzil tutmuşum.

Dilimden ayrılmışlar
Dillerini anlamamışım.
Yurdumda yurtsuzlar gibi
Öksüz kalmışım.

Er- Bazen Köroğlu olup gezmişim dağlarımda
Bazen Karaca Oğlanla söyleştim bağlarımda
Adımı göklere yazacak yürek aradım
Türklüğe can olacak aydınlık çağlarımda.

Halkını unutanlar unutulur bir gün
Elbet karanlığa da ışık tutulur bir gün.

6

kız Yurdun dört yanı selde
Dört yanı yaban ellerde
Dört yanımda canlar
Canlar kederde.

Kız- Kuşların uçamadıkları
Çocukların kaçamadıkları
Bülbüllerin çanak yapraklarda
Su bulamadıklar bir zamanda

-7-

Er- Yolların kapandığı
Hançerlerin yüreklere saplandığı
Umudun tek dilekte toplandığı
Evvel-ahir zamanda

İnsanlar insanları silerken
Çıktın ortaya
Kadermiş kedermiş demeden
Güller dermek için balkonumdan
Uzattın ellerini

Er- Ellerin uçuruverdi kuşları
Kanatlarında özgürlük
Yollardaki kaldırım taşları
Taş olmanın ötesinde büyük
İmecelerle kaldırıp attın
Yeniden, umutları ufukta yarattın.

Kz-Er- İnsanın aynasıdır insanın aklı
Yürekli bakışlar kurtuluşa odaklı.

-8-

Kız- Eller yüreğe-yürekler ele gelmez
Saraylarda yaşanır da
Sevda nedir bilinmez.

Bulutun aklığında yürekler kabar kabar Çiçek özlerinde yurdumun
Mustafa Kemaller kokar.

Ulus sevgisidir bu
Anadolu kalkmış ayağa
Kabarmış yüreğim
Ya Erzurum’da Dadaş
Ya Aydın’da Efe’yim.

Başucumda “ ay-yıldız”canıma canan
Süzülsün bu gönlüm tütsün bacam.

9

Er- Karadeniz’de dalgalar
Samsun yalısını sevgiyle yalar
Tek yürek gibiyiz, inan
Zeynepler, Aliler-Mustafalar

Kız- Gözlerimizde bu kentten doğan
gurur. Her gün tepelerinde yurdumun,
bir kurtuluş davulu olmuş,vurur ha
vurur. Bu davul bir gün Tınaztepe’de,
bir gün Metristepe’de, kavrulmuş gönül
karagahımın içinde, ta içinde, tek
Ses halinde tüm yurdumdan duyulur.
yürek zarı üzerinde ezgiler... Ve
birgün Ankara Kalesi’nde al bir
Bayrak:

Vurulmuşuz süsüne, katıldık
Ülküsüne

10

Er- Bağımsızlık mührü Samsun’da
döküldü, Amasya’da yazıldı; Ankara’da
göklere işlendi. “ Ulus karası”Bu
alınyazımızdı bizim.

“ Dağ başını duman almış “ dedin.
“ Gümüş dere durmaz akar,” dedi. Ulusum.

Doğan güneş Ulusuma sendin-seninle
uyandı silkindi Anadolu, dağ başlarında
Bulutlar arında bir bir. Sevgiyle bakan gözler
Aydınlıktan, gördük ki
Sen’indir.

Bir ışık demeti düşüncelerin
Isıtır içimi sıcak ellerin.

-11-

Kız- Karadeniz’de dalgalar
Samsun yalısını sevgiyle yalar
Tek yürek gibiyiz-inan
Zeynepler,Aliler-Mustafalar

Er- İşaret parmağıyla “ daha” dedi.
Tüm ulusum koşar adım
Yürüdük.

Er- Ne yürümesi be
Dağı-taşı bürüdük.

-12-

Kız- 19 Mayıs Güneşi parlak
Bir altın top gibi çıkar denizden
Mahmur Dağları’nda şavkı
Bu Mustafa Kemal farkı.

Bir ışık tayfı yayılır Samsun’dan
İpek ipek uzanır yurt boyu
Her bir lifinde umutlar asılı
Salkım-saçak

19 Mayıs Güneş’i sıcak
Bir yıl değil
Bin yıl-köşe bucak
Yurdumu aydınlatacak.

-13-

Kız- 19 Mayıs’ta Samsun’da Mustafa Kemal
Ülkemin kaderini çizmişti.
Yorgun toprakta diri adımlar
Umutsuzluklar bitirilmişti.

Er- 19 Mayıs öncesini sorma söyleyemem
Yüreğim kaldırmaz çünkü
Çünkü toprağımdan utanırım
Bir alevdir dört yanım
Yanarım.

“ Kara bahtım-kem talihim”
Diye diye üşümüşüm-ütülmüşüm.

-14-

Kız- “ Dağ başını duman almış” olsun
Mahmur Dağları’nda özgür adımlar
Karadeniz edalı
Geçen yıllara bakıp bakıp gülmüşüm.

Er- Birken bin olmak
Adım adım
Yürek yürek dolmak
Karanlıkları ülkemden
Sürmüşüm.

Mahmur Dağları umut dolu
Umut yüklü bu yolun yolcuları
Üçhanlar çay molası yeridir
Politikalar içinde harita Anadolu.

-15-

Er- Canik köylerinde Rum çeteleri
Komşularını boğazlamadalar.
Merzifon’da Amerikan Koleji
Mahzeninde saklı silahlar.

Giresun’dan kopup gelen Osman Ağa Çetesi
Bu oyunu nasıl bozacağını hesaplar.

Kız- Havza, kaplıca kasabası
Dinlenmek gerek
Çakıralan köylülerinden destek
An be an büyüyerek
Her birinde kocaman yürek.

Er- Bu yollar umut yolu
Mustafa Kemal’in çevresinde
Şalvarlı-poturlu insanlar
Bir elleri kara sabanda
Ayakları Anadolu.

-16-

Kız- Havza, kaplıca kasabası
Siler düşüncelerdeki pası
Çevreye haber salınır
Mors abecesi ilden ile
Dilden dile-gizlice
Önlem alınır.

Er- Ülke giderken elden
İstanbul ayrı telden
Maval okumakta.

Yollar sarp-yollar çorak
Ancak
Pek yakında
Düğün-dermek
Kurulacak.

-17-

Kız- Haziran sabahları gül kokulu
Çeltek yollarında kiraz ağaçları
Fesleğenli-papatyalı yamaçları
Akıp gider Tersakan
Bu yol kurtuluş yolu

Er- 12 Haziran Amasya’da şenlik var
Kulistepe’de havai fişekler patlar
Eğerlenmiş atlar
Saygın-cüretkar
Karşılamada.

Mustafa Kemal Amasya’da
“ iki el bir baş için” derler ya
Binlerce el duada.

Saflar, her adımda sıklaşıyor
Omuzları çökmüş insanlar
Doğrulup yeniden yaşıyor.

-18-

Kız- Dünya aptallaşıyor.
“Hasta adam” da bu yürek
Nasıl da devleşiyor
Her adımda büyüyerek.

Er- “ Hasta adam”mış
“ Paylaşalım”mış-falan

Horlanmaya görülsün bir
Tutar yüreğini-koyar başını yola
Devleşir de cümle alem içinde
Hayal kuranlar perim perişan.

Kız- İstanbul kara yasta
İstanbul’un bir yüzü hasta
İşgal edilmiş payitahtta
Bir garip saraylı
Cuma selamlıklarında alaylı
Aman-aman, sıkılmış can
Yaşam ne yaşam.

-19-

Er- Amasya durgun
Amasya’da Yeşilırmak durgun
Vurgun yemiş gibi insanlar
Bet-beniz solgun
Yurdum yaralı

Kız- Belediye Meydanı’nda Mustafa Kemal
Olanları anlamada
Bir şeyler noksan
Bir şeylerin üzeri küllenmiş
Altında kor gibi yürekler
Heyecanla yanmada.

Kız- Amazonlardan beri bu kent
Egemenliğe bent olmuş
Yüreklerini kayalara kazmışlar
Zulme kalkık davranışlara
Kement olmuş.

Çümbüşüyle-tanburuyla
Yüreklerine sarmışlar tutkularını
Elleri halaylarda

-20-

Kız- Ferhat Tepe’sinde iki gül
Aşıklara sunulan iki ödül gibi
Her bahar beklenir.
Şirin’in aşkıyla
Derin vadiler renklenir.

Er- İşte, böyle bir ortamda Mustafa Kemal
Güller-gönüller arasında
Amasya’ya karışır.
Bir-kaç gün içinde Amasya
Yücelir-vatanlaşır.

Kız- Ötede İstanbul toz-duman içinde
Halk başka biçimde-saray başka biçimde.
İşgal altında başkent
Leventler acılarda
Herkes birer kalebent

Er- Sevr’in uğursuz eli
Mutluluğun engeli
Anadolu üstünde.

-21-

Kız- İstanbul’un yolu dikenli
Yönetenler kararsız.

İngilizler Şehzadebaşı’nda
Canavarlaşır
Emperyalistler arsız.

Er- Anadolu yeni bir şafağa uyanmada
Çağrıya koşan komutanlar
Amasya “ Karanlık Odası”nda
Bin-bir hesap içinde
“Ulus boşlukta bırakılmaz”
“Ulusun azim ve kararı
Ulusu kurtaracaktır! ”

Kız- Dalga dalga yayılır bu ses
Yurt için sancılı herkes
Yalın-yapıldak yollarda
Kesin kararlı.

22

Er- Erzurum dağlarında temmuz yelinden
Bir güvercin kanat açar
Sivas yollarında aman aman
Muştular saçar

Eylül günleri olacaklara gebe
‘ Ya istiklal-ya ölüm’
Ölürsem şehitlik mertebe.

Kız- Ankara Kalesi’nde al bir bayrak
Vurulmuşuz süsüne
Katıldık ülküsüne.
Seymenlerin bakışlarında karar
Acılarımız kadar yüreğimiz de var

-23-

kız- Destan gibisin Mustafam
Bir devrin ortasında
Gülistan gibisin.

Tobruk’tan-Kocatepe’ye dek utku
Sen öğrettin kaçmamayı
Sen öğrettin savaşmayı
Bizi öğrettin bize
Renk oldun gözlerimize.

Er- Sıcaklığın kuşattı kanımdaki barutu
Karabinalar doğruldu mızrak boyu
Bir barut hakkı
İki barut hakkı
Derken, büyüdük büyüdük de
“ Bir şafağna”n
Patladık düşman üstüne.

-24-

Kız- İzmir Kordonboyu alevler içinde
Çanakkale’de şehitler ağlamaklı
Antep-Urfa-Maraş kararlı
Köprü başında Şahin’im
Kara Fatma’nın yüreği harlı.

Er- İstanbul toz-duman içinde
Dört bucak Anadolu başı derdinde:

Bir yürek-bin yürek derken
Bin yıllık tarihiyle Anadolu
Malazgirt’ten Kocatepe’ye
Uzanacak bir yol bulundu.

Kız- Ellerimiz kenetlendi-büyüdü halaylar
Karabekir Paşamız Doğu’dan
İsmet Paşamız Batı’dan-derken
30 Ağustos geldi-çattı.
Ülkemde Mustafa Kemal’le o gün
Başka bir şafak attı.

Kız-Er- İşgaller bitti-kurtuluş tamamlandı.
Anadolu toprak değil artık
Anadolu vatandı.

-25-

Kız- Mudanya’da İsmet Paşa
Harrington’la ilk hesaplaşma.

Er- Barut ve kan kokusundan sonra
Trikopis ve işgalcilerden sonra
Türk’ün Anayurdu sislerden
İslerden temizlendikten sonra
Biraz yorgun-biraz dingin
Omuzlarda ülkenin yükü
Yüce bir ülkü uğruna
Mudanya’da kararlı karşılaşma.

Kız- Barıştan önce
Barışı kazanmak gerek
Anadolu Türk’ündür
“ Bağımsızlık verilmez-alınır”
Diyerek
Alnındaki ışıkla
Lozan’a yürüyerek

Mustafa Kemal’in yüreği Mustafa İsmet’le
Bir Şubat günü Alpler’in eteğinde
Dingin ve ergin konaklamıştı.

-26-

Kız- İki devreli bir Lozan
İpler kopma noktasına geldi
Kimi zaman

Lord Kurzon ve yandaşları
İtalyanlar-Fransızlar
-ve de ezik Yunanlılar
Cephede yitirdiklerini
Masada bulamadılar.

Kız-Er- Karşılarında Cephe Komutanı
İsmet Paşa
Ankara’daki bambaşka

Er- Anadolu savaşta
Dökülen kanların hesabını soruyordu.
Mustafa Kemal’di Anadolu
Anadolu çelik bir kale oluyordu.

Kız-Er- - Haktan Kaçış yok
LOZAN,BARIŞI İMZALIYORDU.

../...

-27-

Kız- 29 Ekim’e gelmeden önce
Basacak yerimiz sağlam-hazırlandı.
Bize yaraşanı aramak gerekmez
Ülkemiz Cumhuriyetle taçlandı.

Er- Adım adım-koşar adım-uçarcasına
Yürümek gerek
Özgürlük ucuz değil
Aydınlığa büyümek gerek
Bu onurlu halka
Cumhuriyet gerek.

Kız- 29 Ekim, yeniden doğuşu muştuluyordu
“Cumhuriyet erdemdir”
Halkımız erdeme koşuyordu.
Atatürk’ün yanında tüm ulus-kol kola
İnsan olmanın bilinciyle coşuyordu.

-28-

Kız- “ Cumhuriyet erdemdir”.
Erdeme koşut olmak gerek
Bizdeki heyecan-bizdeki yürek
Devrimlerle donanmak gerek.

Er- Atatürk ilme dönük bir lider
Dünya’nın “dev”sandıkları
Birer birer silinirken
Atatürk çağlara gider.

Kız- Anadolu uygarlıklar yeridir.
Atatürk ayrıcalıklı değil
“Atatürk bizden biridir”.

Er- İşte bu yüzden gün güne büyür.

./..

-29-

Kız- Yaşamak bedensel değil-eylemseldir.
Yaşamak; yerinde durgun su
Sırasında önlenemez seldir
Onura dokunmak küçültür daim-
Yaşamak emeklere bedeldir.

Er- Ürettikçe çoğalan
Paylaştıkça kocaman
Olacaktır halkımız.

Oğlumuz-gelinimiz-kızımız
Yaylalarda esen yelde
Sevgilerle dönen dilde
Kuzey ilde-güney ilde
Doğacak yıldızımız.

-30-

Er- Mustafa Kemalce düşünmek
Ulusal Bilinçle
Ölesiye sevişmek
Anadolu’yla.

Kız- Sonra yücesine çıkıp Ağrı Dağı’nın
Çukurova’ya mendil sallamak
Amik Ovası’nda mozaiklere karışıp
El-ele, yürek yüreğe milyonlar
Yaşamak gerek.

Kız-Er- Mustafa Kemalce düşünmek var ya
Gerisi boş-kalanı angarya.

-31-

Kız- Bülbül öterse
Baca tüterse
Tohum biterse
Dünya güzeldir.

Güneş açanda
Işık saçanda
Akıl seçende
Dünya güzeldir.

Ürün olanda
Ambar dolanda
Sağlık bulanda
Dünya güzeldir.

Koro- Mutluluğum sonsuzdur özgürlüğü bileli
Senin yolun Mustafam, yolların en güzeli.

-32-

Kız- Uyandık bin yılın uykusundan
Yollar dikenli-çaylar yorgundu
İnsanlar
İnsanlar
İnsanlar
Çocuklar-delikanlılar
Analar-bacılar
Babalar var ya
Yeniden doğmanın muştusunda
Ülkemin üstünde güneş
Güneş bahar ya.

Er- Sen var ya Sen
Sıcacık ellerin alnımızda
Bir hasret gibi içimizi
Ilık ılık sevgin sarar ya.
Öylece algılardasın
Bin yıllara yürürken
Damardaki kandasın.

-33-

Kız- Yudum yudum iliklerine işlemek
Kaynayan pınarların
Yeğin ormanlarında kumrular
Üveyikler bahçelerinde.

Milyonlarca zerreden tek bir güç
Çıkarmak istiyorum.

Burası Palandöken canım
Yaşmağı pul pul

Burası ışık dağı
Balaban’ın tepesi

Sen: Sevdiğim-tutkum
İlk ve son göz ağrım

Sen Türkiyeli kardeşim
Vatanına kul

Can can üstüne baş koyalım da, gel
Yücelen Türkiye’mde bir de sen kurtul.

-34-

Kız- Adımızı verdin bize
Sanımız senden
Başımız eğikken el gün içinde
Korkuyu bir pula sattın.

Sevdi seni tüm dünya
Sevmek zorunda bıraktın.
Önüne altın tepsilerde
Şahlık sundular
Kaldırıp attın.

-35-

Kız- Dilim, dil olduğunu anlamış
Anasütü gibi akmış Anadolu’da
Kök sökmeye, kökten “paydos” demişsin
Bir senede okur-yazar olmuşum.

Buğday tarlalarında ekinler demet demet
Arılar çiçeklerde, ben yollarda harmanım
Sularcasına öz yurdumu damarlarımda kanım
Bereket diye, özgürlük diye dolmuşum.

-36-

Kız- Değil mi ki bir yılda iki buçuk milyon
Salıda salı-pazarda pazar olmuş
Yeni bir yazıyla okur-yazar olmuş.

Değil mi ki alın yazısını yazmış ulusumun
Öğreten olmuş akı-karayı
Karanlıklarını köşe-bucak tüm
Silmiş usumun.
Milyonlar bilimin ışığıyla yunmuş
Milyonlar adam olmuş.

Değil mi ki özdeşlik sağlamış düşüncelere
Kılığı-kıyafetiyle adam etmiş bizi
Bir büyük çağrıyla yüceltmiş ülkemizi.

-37-

Kız- Ulusça başımız dik
Atatürk ışığında yaşam öykümüz
Övüncümüz-kıvancımız
Kırk bin yıldız köyümüz

Er- Öykülerimiz olacak yaşamaktan büyük
Kararlarımız olacak bozkırda köken köken
Umutlarım, tohumla yeşermiş, çiçek çiçek
Sen uygarlığın ışığı-karanlığa mercek
Çağlar boyunca

Kız- Ekinlerimiz olacak, başaklar tutam tutam
Harmanımda alınteri, göz nuru
Bereket sofrasında cömertçe savrulan
Bir uçtan bir uca
İpek Çarşaf-tül yorgan
Erincine doyamadığım memleket

Er- Gözlerim Edirne’den Van’a
Uzanacak yerli ışıklarla.
Akan sularım durulacak-yiğitçe, mertçe
Milyonlarım olacak ulustan yana
Gitmeyecek tek kişim ele-yabana.

-38-

Kız- “ Sevme ” dediler
Ne buldun bir ömür bağlanacak?
“ Övme ”dediler
Karanlıkta yalın-yapıldak
Bastıkları yeri bilemediler.

Ne ki:
Atatürk büyük
Atatürk güzel
Yalnız Türk’lere değil
Atatürk Dünya’ya özel

Er- Atatürk’ü sevmek, ulusu sevmektedir.
Atatürk’ü sevmek, bağımsızlık demektir.
Atatürk’ü sevmek, uygarlığı bilmektir.
Atatürk’ü sevmek, karanlığı silmektir.
Karanlıkta kalamam ki
Ulusal sevgisiz olamam ki.

Kız- Ne ki;
Atatürk’ü sevmek, sanatı övmektir.
Atatürk’ü sevmek, insanlık demektir.
Nasıl olur da sevemem insanlığı? .

-39-

Kız- Kim ne derse desin
Bu yurt seninle büyük
Seninle zinde
Çağdaş uygarlık yolunda
GENÇLİK SENİN İZİNDE.

Er- Yılların içinde bir uçtan uca
Kocaman memleketim.
Kısır döngülerde yuvarlak masa

Uzakta masalardan
Anadolu’ya serpilmiş yıldızlarım var.
Omuzlamışlar bu yurdu
Elleri-yürekleri
Memleket kadar.

Kız- Onlar var ya onlar
Gözleri alaşafakta parlar
İlkelerin uğruna canlarını
Sebil sayarlar.

Er- Kim ne derse desin
Horon sürecek
Ellerimiz kenetlendikçe
Halaylar büyüyecek.

-40-

Kız- Doğuşun bir can gibi-doğal heyecan gibi
Ulus olma yolunda can ile canan gibi

Yaşamak tutkusunda çiçeğimde arılar
Ölümcül sayrılara yediveren-kan gibi

Tut ki Anadolu’mda-milyonlarım yollarda
Yollarımı ışıtan güneşle bakan gibi

Halkın özlemi halka-yüzyıllar yarı kara
Çatlamış topraklara su olup akan gibi

İlkelerin kökleşti-sökemez kimse onu
Anadolulum şimdi verimli harman gibi

Ulusumun onuru-sana Atatürk dedik
Can gibi canan gibi, yaşanılan an gibi.

-41-

Kız- “ Yoksun! ” Diyenlere karşı
“ Varız! ”Demelerin

Er- “ Barbar Türkler! ” Diyenlere
Uygarlık dersi vermelerin.

Kız- İnsanı, insan olduğu için
İnsanca sevmelerin
Onurudur Türkün.

Kız-Er- “ Yurtta barış-Dünya’da barış
Yoludur Atatürk’ün.

Kız- Bilimin ışığında özgür yurt
Arınmış toprağım
Özgür sancağım
Adınla yüzyıllarca
Çağlayacağım.

42
Er- Varsın olsun duyarsızlar
Onlar önce de vardılar
Sonra da var olacaklar
Elleri-dilleri karalar
Numaracı Cumhuriyetçiler
Aklını yitirmişler
Varsın olsun
Kız-Er- Onlar önce de vardılar
Işığında bir bir karardılar.
Kız- Ayrık otları temizlenir bir bir
“Gaflet-dalalet içinde olanlar”
Temizlenir bir bir
Sahte gülücüklerle salınanlar
Özgürlüğün sıcak nefesinde
Palazlananlar
Temizlenir bir bir

-43-

Kız-Er- Ulusum uyanık-ulusum zinde
Ormanca sık
Ve yaşama sarılmış
Gençlik senin izinde

Kız- Uyandık-sevdalandık
Seni andık

Er- Kişiliğimizi kazandık
Onurlandık
Sen’i andık.

Kız- İçimizden birisin Sen
Türklük’ünle dirisin Sen

Er- Üreten elde Sen varsın
Halkçılıkta Sen
Düşünce olup aramızda
Bir bilebilsen.

. -44-

Er- Kılıcın kazandığını kalem onaylar
Kalıcılık ‘Barış’tadır.
Bundan sonrası ışıklı
Bilimsel yarıştadır.

Kız- Özgürlüğü insanlığın
Mutluluğu
Güveni ve inancı
Sevgiye varıştadır.

Er- Kılıcın kazandığını kalem onaylar.
İnsan olmak, kılıcı kullanmamaktır.
Ortak düşünce-ortak gönülce
Herkese yaşama hakkı tanımaktır.

Kız-Er- Atatürk’tür düşüncelerle çağlara akan
Atatürk’tür ulusal ateşi yakan

. -45-

Er- Kişinin mutlu yaşaması,
Sınırsız, sonsuz yaşamasıdır.

Kız- Bunca yıldır değişen ne? Her birinde artan, kanımıza karışan özlem Yıllardır bulunmaya çalışılan yitiklik;
Ve yine onun çevresinde tüm gençlik, Atatürk ülkü Atatürk milliyetçilik, Nereye baksam Ondan: Yıldız yıldız, gök gök ufuklarda.Doğa O’nu resmetmiş Anadolu’ya. Ne yana gitsem bir Mustafa Kemal çıkar karşıma.

46

kız- Kararmış günlerin tam ortasında
Su buldun ulusuma yurdun kara taşında

Atıldın kollarıma-kollarıma güç oldun
Ulusal bilinç ile uluslar arasında

Yeni bir dünya şimdi- yeni bir güneş gibi
Açılan güller olduk geçmişin yarasında

Seni yaşamak var ya erdemi yaşamaktır
Çünkü onurlu elin, her çağda-her yaşımda

-47-

Utku sana-sen utkuya eş değer
Baktığın her gecede güneşe güneş değer

Gözde gözüm-sözde özüm sanadır
Alkışlar ömür boyu yüce kahramanadır

Mavi suda-su mavide can bulur
Sana sevdalı olan kanda heyecan bulur

Tuncu hamur- hamuru tunç yapan el
Özgürlük-bağımsızlık,tüm yaşamalara bedel

48

Kız- Güneş doğar-yayar ısı
Açılır Gökyüzüne
Bir olursak-bir büyürsek
Saçılır yer yüzüne

Er- Dağlar bizim-bağlar bizim
Pembe yüzüm yolda gözüm
Vatan toprak- çamur olsa
Sevgilerle sür yüzüne

49

Kız- Ondaki göz dünya gözüdür. Bir bakışta görmediklerimizi görür.Tutsaklık, yoksulluk O’nun bakışlarında erir, tükenir. Bir daha, bir daha büyür bizde. İçimize sığmaz o zaman taşar; Ülkü olur, bayrak olur bir yüce. Yakalamak isteriz.O’na ulaşamamanın verdiği hızla koşarız ülküsünde. Bulduğumuz an yükselir, tüm bakarız O’ndan gelen ışığa.

Er- “ Ben, Mustafa Kemal, Türküm.
Baktım ki Atatürk’üm.Dileğim:
Sizin övgünüzdür benim övgüm”

50
Öğretmen- Hey Oğul
Umudun aydınlık olsun
Bu memleket büyük
Büyüdükçe sen düşüncelerde
Küçülür ulusun sırtındaki yük

Sevgin umudunca dolsun
Nasırlı eller öpülmek için bekler
Gün ışığına çakamazlar aldırma
Yer altındaki köstebekler.

Umutsuzluk çökertir kişiyi
“Duvarı nem insanı gam yıkar” demişler
Sevgi yeşertir koparılmış fidanı
Sen çalıştıkça akmaz
Ulus evinin damı…..

51

kız-koro- Sınırsız hedeflere uygarlık yarışın
Ey Anadolu bozkırında en güzel sarışın
Gençlik-koro Yemin-billah etmiyoruz
Atamıza sözümüz var
İlkeleri, ülkemizde
Taşıyacak özümüz var
Ovamız var-yazımız var
Çalınacak sazımız var
Gelinimiz-kızımız var
Cumhuriyet tacımızdır
Atatürk’ten adımız var
Yüce Türk’üm-Sevgi Atatürk’üm

Er-koro- Devrimlerin yücesi cumhuriyettir bize
Çağdaş düşünceleri tattırdın bize

52

Er-koro Ülküm, Atatürk’üm

Ülkemiz, Samsun’a çıktığın
günden de ağır koşullarda olsa, her
türlü işbirlikçiler yolları tutsa-ma-
yınlasa; “memleketin dahilinde ik-
tidara sahip olanlar gaflet, dalalet
ve hıyanet içinde“ kaynaklarımız
yad-yaban ellere peşkeş çekilmiş de
olsa, tüm ışık kaynaklarımıza set
çekilmek istense, SEN’den gelen
ışıkla tüm ayrık otlarını söküp at-
maya gücümüz yeter. Bu güç “Da
marlarımızdaki asil kandan” gelir.

Kız-koro- Eğilmez başım, ulusal nakkaşım
Sen tarihi akışım, onurlu bakışım
Atatürk’üm
Türkiye’min güneşi

Genç-koro- Türk Gençliği olarak, bize olan
güvenini sarsmayacağımızı, üre-
selcilere karşı ulusal bağımsızlı-
ğı daima diri ve tetikte tutacağı-
mızı, ülkemizi, yönlendirdiğin
aydınlık çağa ulaştıracağımızı ve
her şeyden önce ulusu-yurdu onur
la koruyup geliştireceğimizi belir-
tir varlığımızı ulusumuza adarız.

-SON-

Kazım MEMİÇ

1938-Giresun_Tirebolu-Arslancık doğumlu.
Türkçe öğretmenliğinden emekli.Evli, iki çocuklu.
Yayınlanmış şiir kitapları: Bir Nefes Yaşamak (1966)
Ve Ötelerde Kanatsız Kuşlar Gibiydik (1995)
Umutlar Güneşi Eritti (2001)
Samsun Sanat Dergisi kurucularından olan Memiç, Samsun yerel basınında yazılarıyla düşüncelerini sürdürmektedir. Kent Sanatçıları üyeliği yanında “Şiir’den Türkü’ye” programının da sanat danışmanlığını yapmaktadır.