Bir şiir yazmak istedim
Sevgiye-aşka,
Dosta-sevdaya.
Kaç sevgi-aşk,
Kaç dost-sevda kaldı ki
Şunun şurasında.
Anlatamam ki, kelimelerle küçülür.
Şiirlerime, mısralarıma dökülmesin,
Kelimeler yetersiz.
Şiirin kabahati yok, ben yetersiz
Ben çaresiz kalırım anlatamam.
Varın siz anlayın,
His edin hislerimi duygularımı.
Bu dört koca kelime kendini yaktı da
Anlaşılabildi mi ki?
Varın siz anlayın gayri
Nasıl anlatırım sevgiyi-aşkı,
Dost’u-sevdayı?
Anlatamam ki, dört kelime yaşanır
Gelin birlikte yaşayalım
Kenetlensin o sıcak ellerimiz, ellerimize
Dokunsun tenimiz, tenimize
Karışsın nefesimiz, nefesimize
Görsün gözlerimiz, gözlerimizi
Yerden selamlayıp birbirimizi
Tüttürerek sevgi tüten yüreklerimizi
Yaşama bağdaş kuralım
Belki o zaman anlarız,
Şiire gerek kalmaz;
Sevginin-aşkın,
Dostun-sevdanın maharetini
Kayıt Tarihi : 25.3.2009 16:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!