İnsan acemi bir nefer,
Bazen zulüm eder.
İnsan bir bütün,
Bir şahaser.
Bazen boşluk hisseder.
Hızlı geçer zaman,
Sis duman kör eder.
Birileri bir şey söylesin.
Ne olur? Yoksa...
Zaman insanı vefasız eder.
İnsan hep heves eder.
Haberi olmaz dağların,
Her şey elinden apansız gider.
Kaybeden için çok şey farkeder.
Umut kalmaz yollar tükenir.
Her şey sararıp solar.
Acılar gündüzleri gece eder,
Herkes kaybeder.
Anlayana iki kelime yeter:
Sevgi affeder.
Yeter!
Artık yeter!
Zaman akıp gider.
Her şeyi sevgi affeder.
11.5.2008 Darıca
Şair: Zekeriye Tek
Kayıt Tarihi : 9.1.2013 17:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekeriye Tek](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/09/sevgi-affeder-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!