Ömür geçer,
Tükenir, biter.
İnsan beklemeyi öğrenir.
Bekleyen beyhude bekler.
Unutan unutulur gider.
Hayat dünden beter.
Daima hüzün keder.
Her şeyi sevgi affeder...
Her gün çile ıstırap.
Her gün keder.
İnsan beğenilmeyi bekler.
Ne yaparsa yapsın,
Yine kendine eder.
Bazen yükselir çıkar.
Bazen tepetaklak düşer.
Hayatı kendine zehreder.
Hep böyle gelmiş hep böyle gider.
Fakat her şeyi sevgi affeder.
11.5.2008 Darıca
Şair: Zekeriye Tek
Kayıt Tarihi : 9.1.2013 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekeriye Tek](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/09/sevgi-affeder-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!