Gönüllerde açan kır çiçeği,
Çözer gün ışığı katı yüreği,
Odur lâlezara döndüren evi,
Acının dermanı daima sevgi.
Dağılır elinden şefkat kuşları,
Gül nefesli ana, rahmet pınarı;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var