Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Akşam demlenmeye başlayınca yel, bir yıldız kayınca yalnızlıklara, binlerce dilek tut içinden, hepsinden bir parça öfke, bir parça isyan, bir parça hüzün, sevgiye giden bir yol ve içinde mutlaka umut olsun....
sevgisiz yaşanmaz çünkü umutsuz yaşanmaz...
Selam sevgi ve dostlukla
Nuri CAN
Nijmegen/ Hollanda
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta