Hep ayrılığı, veda olarak sanırdım.
İki yüreğin, iki bedenin, hasret köprüsü bilirdim.
Ama değilmiş öğrendim.
Gerçek sevgi var ise ortada,
İki değil bir yürek var oluyor... Bu iki yürekten
Ve tek bir beden doğuyor... Yarısı o yarısı sen.
Ve her şey anlamını yitiriyor... Yer, zaman.
Biri bir uçta, diğeri öbür uçta da olsa,
Aynı çarpan kalp, aynı damarlarda dolanan kan.
Ve tek bir adım atan beden... Tek gölge.
İşte hasretin, gurbetin, feleğin
Yenemediği tek şey, sevgi yüzyıllardır...
(2008)
Kayıt Tarihi : 18.8.2010 05:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KUTLARIM...
İlhami bey tebrikler.
TÜM YORUMLAR (5)