Sordun mu kaç baharım oldu? Kederim sayısız kefende durdu. Kalp yanarken sızılarım diner oldu. Sorumluluk adını yazıp kaçar oldu. Üzgün baharım derdime ortak buldu. Sorarmısın çaresizliğim adına ne koydu? Acılar yarasını silip tekrar doğar oldu. 'CAN' ım kaderini çiğneyip dalında öter oldu. Kefensiz bedenim tabutunda ölür oldu. Ve tekrar çaresizliğin adı kaderimde derman buldu. Yorgun düşlerim hayalimde gezer oldu. Sen baharı getiren ceylan kalbimde tüter oldun. Acılarımı kurşuna dizip kalbimde seven oldun...
Esra TafralıKayıt Tarihi : 29.4.2010 00:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esra Tafralı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/29/sevgi-791.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!