11 Ekim 2003 - Yenimahalle
Sevgi, aşk ağacından kopan bir yonca gibidir
Yavaş yavaş süzülerek gelir
Sevgiliyi de ağacın altında çok bekletir
Güzelliğin soyut hâline sevgi denir
*****
Gönül ferman dinlemez diye söylenir
Yüreğimin sahibi bir an önce gelsin diye beklenir
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta