Sevgi dediğin Mevlâ’nın müjdesi, hediyesi,
Olmasaydı, kurulur muydu dünya düzeni…
Ağlayanı, güleni; sevileni, seveni sevginin eseri,
Sevgi olmasaydı, zerreler yapar mıydı kürreyi…
Dört kitapta Mevlâ hep söyler sevgiyi,
Analar yavrusunda büyütür sevgiyi,
Aşıklar dizelerde anlatır hep sevgiyi,
Arifler düşürmez dilinden Mevlâ’ya sevgiyi.
Çocuklar, çiçekler hep büyürler sevgi ile,
Kâinat yeniler kendini hep sevgi ile,
Şekiller mekânlar oluşur değişir sevgi ile,
Müzikte sanatçı, Mevlâ sesini arar sevgi ile...
Sen de sev, Yüce Mevlâ’yı ve yaradılanı,
Kemlik görsen de, sen de affet yaradılanı,
Şükürlerle severek yap işini, aşkını ve aşını,
Sevildiğin kadar varsın, sen boş ver ötesini...
31/08/2008
Ömer Yurdun ErenKayıt Tarihi : 12.6.2009 08:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)