İnsan bu kadar sevemez,
benim seni sevdiğim gibi,
Dışımı boş ver, içim senin gibi.
Küfredesem aldırma,
içimdedir sana yazdıklarım, ince ince,
her zaman seni içim gibi severim.
Olmayan ben değilim senin için
oysa unuttuğun var, o da benim içim.
Kundaktan toprağa kadarsa yaşam,
bir kalbim var o da senin için
Hayatı parçalamaksa,
bölmekse dilim dilim düşüncelerim,
onlarıda verdim senin olsun.
Kimseye anlatamam sevgiyi,
kelimelerin anlamı yok.
İzahı yok, boş bırakılan yerlerin.
Bir sevgim var o da senin için.
ART 24.03.2009
Ali Rauf TankalKayıt Tarihi : 25.3.2009 07:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rauf Tankal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/25/sevgi-672.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!