Sevgiden bahsedemiyorum artık korkuyorum,
Yaralanmış yüreğim,yalnızlıktan parelenmiş,
Sana susuzluğum çöl ateşi gibi yakıyor beni,
Ve korkumdan rafa kaldırdım sevgi kelimesini,
Yok artık,tüm kapıları kapattım sevmekten yana.
Bundan sonra sensiz bir yol çizdim yaşantıma,
Deniz kenarında fısıldaşan rüzgarları arkadaş ettim kendime,
Martılar ve dalga seslerine bıraktım tüm benliğimi,
Hiç olmazsa hepsi yalansız riyasız,
Tüm benliği ile kucaklıyor insanı bu sessizlik.
Hele akşamları ışıl ışıl parlayan yıldızları seyretmek,
Yakamozlarda sensizliği izlemek,
Bazân yeter diyor insan,
Hiç bir menfaate dayanmayan bu sevgi yaşatan beni,
Kurşun yarası değil beni korkutan,sensizliğin yarası,
Ve bu yüzden sevgiyi yazacak tüm kelimeleri siliyorum alfabemden.
Kayıt Tarihi : 16.10.2011 17:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özparlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/16/sevgi-664.jpg)
oldukça akıcı mısralardı.
duyguların özenle işlenmesi takdire değerdi.
tebriklerimle şiire ve şairine.
selam ve saygılarımla.
sevgi ve huzurla kalınız efendim.
doyurucu mısralardı
güzel şiirinize tebrikler
kaleminiz daim olsun
sevgi ve selamlar
güzel şiir için kutlarım hocam... saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (34)