Gülleri görürsün ne güzel bakar,
Gönül imbiğinden bengi su akar,
Söyle hiç oldu mu gülsüz övülen?
Gülü seven insan gülen ki gülen...
Açın ki örtülen gönül tülünü,
Görürsün insanın körpe gülünü,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
