Sevgi diye başlıyorum sözüme,
Onsuz uyku girmez benim gözüme,
Körük olup üfürürsün közüne,
Yapılmaz işleri yaparsın sevgi.
Bazen evlat,bazen anne sevgisi,
Sevgi sarsın çoluk çocuk herkesi,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
'Şifre sevgi kapıları açıyor,
Sevgi varsa gülücükler saçıyor,
İnsan ne ekerse onu biçiyor,
Seni ekip seni biçeriz sevgi'
Çok doğru, çok mükemmel, çok haklı bir söz amma azaldı; sevgi veren, sevgi alan, sevgi üreten kalmadı...
Dilerim ki çoğalır akar baştan başa, sarar ülkeyi...
Yusuf İPEKLİ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta