İnsan umutsuz kalınca her gün ölürmüş,
Sevgisiz kalınca,bir yudum sevgiye hasret sürünürmüş.
Yaşamında hatasız olmaya çalıştıkça batarmış,
Hayata sıkıca bağlandıkça,Azrail kovalar kendi kaçarmış.
Bir koşuşturmadır gidermiş insanın hayatında,
İnsan göz açıp kapayıncaya kadar kalırmış tahtında.
Sakın sanma ki dünya senin olsa alıp gideceksin,
İnan bana üç metre kefen bezine talim edeceksin.
Kırma hayatında kimseyi,kalp kıran onmaz,
Sevgisiz ağacın dallarına kuşlar bile konmaz.
Sevgiyi tat,tattır.Mutlu ol,mutluluk ver
Gelen sevgiyse çekinme aç kollarını,kalbini yer ver.
Kayıt Tarihi : 12.3.2008 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!