Sevgi Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Güzel bir duygudur sevgi denen şey
Benim şu yazdığım yazı sevgidir
Sevgisiz yaşamak zordur dünyada
Hayata bağlayan bizi sevgidir

Tabloya işlenen rengarenk boya
Her insanın mutlak duyduğu haya
Maddeye karışın manevi maya
Temelinde esas özü sevgidir

Damağa haz veren lezzetli aşın
İnsana yararlı her bir uğraşın
Yumurtadan çıkan minicik kuşun
Dünyaya açılan gözü sevgidir

Sadık insanların sakladığı sır
Çalışan elinin tuttuğu nasır
Bu asırdan sonra gelecek asır
Geçmişlerde kalan mazi sevgidir

Ahi retle bu dünyanın arası
Adalet kantarın hassas darası
Sevda oku ile gönül yarası
Merhemi ilacı bezi sevgidir

Sevgi neşesidir gönül odamın
Sevgi öncüsüdür yeni modamın
Bilimle uğraşan ilim adamın
Akademikteki tezi sevgidir

Sevgi arkadaştır dosttur hem de yar
Her canlıda az çok mutlak sevgi var
Sevda çekenlerin içindeki nar
Alevi dumanı közü sevgidir

Ağustos böceği keman çalarken
Bal peteği damla damla dolarken
Mümin beş vakitte namaz kılarken
İçine duyduğu haz’ı sevgidir

İmanın gereği kulun taptığı
Çırağın ustadan bir şey kaptığı
Aşığın maşuka daim yaptığı
Bitmez ve tükenmez nazı sevgidir

Allah’ın yolunda can verip ölen
Anayı babayı baş tacı bilen
Arıların bala kattığı polen
Ölçüsü tartısı dozu sevgidir

İnsanın insana verdiği selam
Dillerin telaffuz ettiği kelam
Kağıda mürekkep bırakan kalem
Arkasında kalan izi sevgidir

Biz sevgiden mahrum kalsaydık şayet
Belki bize zehir olurdu hayat
Gürkani der sözün özü nihayet
Şu hayatın tadı tuzu sevgidir

Âşık Gürkani