Ne yangınlar çıkardın bir bilsen yüreklerde,
Ne sevdalar çekti sevgi nehirleri.
Dağ oldun aşığın yüreğinde.
Mumdun hiç sönmeyen,
Umuttun hep beslenen,
Acıydın bazen de zihinlerde,
Ama sevgisin hiç bitmeyen.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla