Sevgi Şiiri - Sadık Altınkaynak

Sevgi

Garip ve yalnız bir karınca
Başı dönüp gözü kararınca
Yuvarlanıp bir fıçıya düşmüş
O’nun için kurtuluş artık düşmüş
Önce görmüş onu hoşgörülü biri
Demiş burada yaşa zararın yok kimseye
Sonra sevgi timsali bir gönül eri
Ona bir kaşık seker vermiş yesin diye
Son olarak fıçının başına bir bencil gelmiş
Ne işin var burada deyip karıncayı ezmiş
Bencillik yok eder; hoşgörü tahammüldür
Sevgi ise yüreklerde açan nadide bir güldür
Bencil olma! Hiç değilse göster biraz hoşgörü
Yunus ol! Yaratılmışı sev Yaradan’dan ötürü

Sadık ALTINKAYNAK
13.10.2005