Sevgi Şiiri - Mehmet Aslan

Bıkmıştım her gece, kör rüyaları görmekten,
Yinede mutluydum, gece sesini duymaktan.
Seni bilmem ama,hoşlanırdım sabahlamaktan,
Yinede mutluydum, gece hayalini kurmaktan.

Sevgiyi yazmıştın, mesajla bana bir seferinde,
Yazmışsın, ama kendin hiç okumamışsın.
Sevgiyi yazmışsın, ama sen hiç anlamamışsın,
Anlayamazsın zaten, onu hiç tatmamışsın.

Sevgi satılmaz safım, paranla alamazsın,
Sevgi tutulmaz güzelim, elinle tutamazsın,
Sevgiyi satın alırsan, asla mutlu olamazsın,
Elinde tutmaya kalkarsan, kurtulamazsın.

Sevgi bir değerdir, ama görünmez manevi,
Yıkar bir anda, çünkü o insanın can evi,
Sevgi bir hazinedir, ama görünmez manevi,
Yıkar bir anda, çünkü o insanın can evi.

Sevgi mutluluktur, dostluktur, zenginliktir,
Bazen umutsuzluktur, kıskançlıktır, yokluktur,
Sevgi hayattır,yaşamdır, dayanaktır, sağlıktır,
Unutma! sevgi yaşanır, çünkü o her şeydir.

Sen benim umudumdun, hayat bağımdın,
Kendimi bulduğum, gördüğüm aynamdın,
Canımdın, ciğerimdin, damarımdaki kanımdın,
Kısacası safım, sen benim her şeyimdin.