Sevgi* Şiiri - Hülya Topçuoğlu

Ne çok yıpratıyoruz seni dilimizden düşürmeden
Sana sahip olmak için hiçbir şey yapmadığımız halde
Yapmıyoruz çünkü zaten sana sahibiz sanıyoruz
Öyle ya sana dair ne çok şiir,yazı ve roman okuduk
Artık çaba sarf etmesek de olurdu
Nasılsa biz sevgiyi biliyorduk…

Oysa sevgiyi her gün yeniden öğrenmek lazım
Anlamını tekrar tekrar okumak için sözlüğe bakmak lazım
Onun hakkında sık sık düşünmek lazım
Böylece kurtarabiliriz kendimizi sevgisizlikten
Yoksa o kurtarır kendini bizden
Uzaklaşıp gider gözyaşlarımıza aldırmadan

Rahatça güle güle diye bilirmiyiz ona
Dudak bükebilir miyiz onun yokluğuna
Sen git biz sensiz de yaşarız diye seslenebilir miyiz
Diyenlerin hali ortada
Her sabah donuk bakışlarıyla kalkıyorlar yataklarından
Güne nefret kusuyorlar yaşattıklarına aldırmadan

Geçim sıkıntısı koyuyor bir kısmı adını
Alınamayan terfi bahane ediliyor çoğu zaman
Havanın bulutlu olmasına bağlıyor mutsuzluğunu
Kimi de yüzünde ki sivilceyi mazeret gösteriyor
Ters gidiyor bir şeyler biliyorlar
Sadece adını koymakta çaresiz kalıyorlar…

Önce sevgiyi öğrenelim hep birlikte
Gözlerimiz karanlığa alışacak böylelikle
Sonra el yordamıyla ilerleyip içimizdeki küçücük ışığı
Sönmemekte direnen mumu bulacağız belki de
Her şeye çözüm bulunur bu dünyada
Ama sevmeyi unutmuşsak gömülürüz kalbimizi boğan karanlığa…..